Mey's Mind

The unreadable expression on his face made her very uneasy. She hesitated.

Wat is een jaar… Meer dan enkel dagen, weken, maanden. Wat hoop, wat angst, een verzameling nieuwe dromen. Steeds verder verwijderd van waar ik ben gekomen. Wat is een jaar… Meer dan enkel tijd verstreken. Wat vreugde, wat pijn, soms een berg van verdriet. Steeds meer oude dingen die ik achter me liet. Wat is een jaar… Meer dan enkel ouder worden. Wat ervaringen, nieuwe kennis, een stapel verse herinneringen. Op de waterspiegel van rechtlijnigheid steeds meer nieuwe kringen. Wat is een jaar… Meer dan enkel voortschrijdend leven. Wat spijt, nieuwe littekens, wat extra spoken in mijn kast. Het kwetsbare kind in mij steeds zwaarder belast. Wat is een jaar… Veel meer dan enkel dat hierboven. Het hebben van goede vrienden, die nog altijd naast me staan. De liefde van mijn liefsten die me onvoorwaardelijk steunen in de chaos van mijn bestaan. Een jaar van elke keer weer vallen maar daarna ook weer op mijn eigen benen staan. Een jaar van vechten met mezelf, ...

the fire, the burn the scars you left on my heart unable to turn away from the truth the hurt let me run, set me free I'm dying here I can't be the one you dared me to be I fear so I flee see me failing, see me falling braised knees & scraped knuckles Not so pretty now, or am I?

secluded from the sun crystal rain slowly forms this silent world in which we live undisturbed your breath as frozen as mine I caress your skin ~so cold now eternally preserved time shall not find us here let us lie down and forever love the light beautiful & bright

Vandaag keek ik, zomaar ineens achterom. Er liep niemand achter mij. Ik zag geen mens en jij was er ook niet. De tegels waarop ik liep, waren blauw. Ze deden me denken aan kleine olifantjes, die met hun grote oren rondvliegen in een circus, waar jij vast in het publiek hebt gezeten.   De grote glazen draaideur van het hotel draait, en draait, en draait, en draait. Ik word misselijk en groen - heel erg groen en heel erg misselijk. Ik spuug. Jij komt uit mij als kleine stukjes herinnering, kapot en half verteerd.   Ik heb je verheerlijkt; hoe verder je van mij verwijderd was in afstand en in tijd, hoe liever ik je had. Ik kon leven van alleen al de gedachte aan jou. Maar je was als een infectie - afhankelijk werd ik, en ziek. De portier komt glimlachend op me af, maar het lachen vergaat hem al snel als jij jou op de vloer aantreft. Sorry portier. Sorry vloer.   Ik wil een inenting, een vaccinatie. Ik heb antistoffen nodig. Nu!   Zo - ik ben kl...

within the water deep down below the surface hidden treasures lie

blue dreams swim in gold you hold my hand I sigh walk upon clouds - white your name so warm - Love dark thoughts drown in black your grip - tight I scream fight to withstand it your name so cold - Hate

crumbling faces fall while yesterday's future unfolds these backward dreams and truths untold where have we gone my friend and where shan't we go

Winter in my heart - VAST 🎶 I only found out just now that this song has been used as a theme song for the hit series Game of Thrones, which I have not seen myself. It is a fitting lyric I guess, with the 'Winter-is-coming-theme' announcing the series. I really love a couple of songs by VAST, like Touched from the first album, but this song is my favorite by far. For me it is a touching but haunting song. Lyrics: I need a summer but the summer's come and gone I need a summer but it's winter in my heart It's all the same fucked up game you play with me I need to hold you but you're never coming back I can't get, any lower I can't find all the pieces of my broken life I need a summer but the summer's come and gone I need a summer like a winter in my heart I can't get, any lower I can't find all the pieces of my broken life But I try, I still try I still try

if so my heart yearns for love uncomplicated a simple state of being if so you decide I'm worthy will you take me home tonight and if so our hearts do collide will we not wreck the stars alligning right

a full moon pales blood the cries of fear in the night death and ivory

de nacht is weer hier jij bent alweer even daar buiten roept de uil

walk with me down shipwrecked shores a calm sea contrasts soul's stormy hours companionable silence will soothe a mind's inner turmoil

terwijl de aarde huilt draag jij water naar de zee en ziet niet dat hij al gevuld is met tranen

high in the mountains I walk with hesitant step snow covered world

from now on ~ nevermore a word spoken or a dream shared a stillness which shall not be overcome from now on ~ my days empty and gray say not things shall be well again for we all know it will never for ever and ever for always never never ~ you never ~ us

fearsome love flourishes within the woods where trees burn with the flicker of candles a heart beats frantically and soft lips will be lasciviously kissed he savors how beauty trembles in his hands this is all and all is his

de droom in een lege kamer lig ik, woordeloos wachtend op niets of iets wat niet langer is steeds kleiner en banger staar ik omhoog volg de scheuren in het plafond draai rond en rond en rond en rond mijn kloppend hart slaat wild, verward mijn stem vervreemd mijn ziel verwond gekromde vingers klauwen maar de muur blijft maagdelijk wit en de uren tergend traag vraag me niets ik weet het niet, ben het vergeten zij - zij weten, maar zeggen mij niets sussen enkel mijn geweten met een pil, een spuit en kussen mijn hoofd sst - het is goed - het wordt beter beloofd ik heb het niet geloofd nooit geloofd, nooit geloofd van zowel werkelijkheid als waanzin beroofd staar ik omhoog volg de scheuren in het plafond draai rond en rond en rond en rond en schreeuw om hulp met gesloten mond

in my hands the shattered remnants of my devotion I can no longer bear the will to preserve what you have willingly crushed too many times

somewhere sunshine somewhere rain children grow like flowers fragile but beautiful their simple smile divine I know - you were never mine to keep but I won't weep or ever regret for never will I forget our time together -magical like rainbows

hearts and bones buried deep in a field once filled with grief now mayflowers bloom upon the long & faraway gone

You cannot reason with love for it is a beautiful madness. Sometimes scary too. And painful as hell. Just accept it as it is given.

De vader, de tijd. Altijd het verstrijken, dan weer langzaam, dan snel, nooit achteruit, altijd vooruit. Nooit in het nu, wat niet bestaat. Nimmer stilstaande bij wat is, maar immer bij wat niet zal zijn of nooit echt is geweest. De moeder, de liefde. In pijnlijke stilte het verlies. Het kind - blauw - geboren uit haar schoot. Ik houd het vast, wil het verwarmen, maar mijn handen zijn koud. Mijn hart klopt niet. Ik ken niet de genegenheid, het vertrouwen. Ik haal onherroepelijk, breek het verbond. Ik geef niet, ik neem; ik ben de dood, niet geboren uit een schoot.

I know them the fragile, the broken the mirror in pieces the blood on the walls the pain the cries, the cries 'tis my voice I hear

dwarves mining my brain no gems inside just rubble and dust don't trust in beauty within a hollowed-out mind

under violent skies mortal thieves raid the lands ride with blackened souls and bloody hands

footsteps left untraced covered now by mosses in the woods forever lost to never return ~ love still tenderly the wind caresses and quietly moan the trees

one brush stroke away a bird in a tree nesting

faint lantern illuminating scarcely yesterday's child - lost between darkness and light a mere memory now a lovely ghost

like a wildfire spreading vengeful words burst into flames the shame, the shame nothing stays, but everything remains the same always the never-ever, again and again ashes to ashes and lust to dust a wry reality love dies a madman's death at first deliriously happy at last deliriously sad

het laten, laat het niet laten, niet meer deze eindeloze lege dagen - verkild, verstorven gevuld met wat niet meer is dit lichaam opgegeven de strijd - eindeloos - gestreden het heden, ons verleden aangedaan het is laat het niet bestaan, niet meer laat het niet meer bestaan, laat het zijn een einde aan de eindeloze pijn - ondraaglijk ik heb gebeden, gehoopt, gevochten, maar de kracht verloren de wil, onmerkbaar weggeslopen als een schaduw in de nacht - zo donker laat het los liefste, laat het zijn laat het zijn, laat me gaan - vrij niet langer de adem gesteund gestopt het pompen; verstild mijn hart het vervult me met smart je pijn, verdriet en je tranen om de toekomst het niet meer bestaan van ons samen maar hoor me, ik fluister, ik smeek, ik vraag je laat me gaan liefste, laat me vrij    

big eyes smile at me a bit tattered and torn now my precious Teddy

dream of daises in fields of green sleep beneath the stars you need not fear or scream there are no ghouls or ghosts here only fairies

het donker roept ~ maar laat het zwijg een antwoord is er niet enkel een leegte gevuld met kille leegte machteloos staan wij sta jij ~getekend draai je hoofd weg je hoeft niet te zien wat je al weet en voelt je kunt niet anders doen ~ dan enkel zijn en wachten wachten tot het donker zwijgt tot de leegte verdwijnt wachten tot de warmte je fluistert dat je weer thuis bent en veilig wachten en hopen dat het licht snel weer luider zal zijn dan het donker nu is

Some see darkness swallowing the light. Others see a tiny light illuminating the darkness.

never lost and but a sigh away your soul ~ like a candle flicker precious, precarious I try to touch you but to no avail most would rage against the shimmering mirage yet I pray from this day forward, forever and ever preserve your light in my heart stay ~ until I go

ever searching for safety she dwells between the broken down walls within her head her heart haunted by your words you've worn her down and made her lose her way so tell me where are you now have you got nothing more say

from this day forward a single shadow ~ I walk the lone road again

where darkness meets dawn & clouds drift within water I walk between trees in the sky the world in my head turned upside down & inside out we'll never meet ~not there lie down instead and sleep my love I'll caress the rim of your soul you will feel me I'm not gone

never good enough yearning for your approval a disappointment

piercing the lonely sky I crash fall into melancholia leaving only the faintest ripples on the surface of normality

a lunatic lullaby crazy skulls sing acapella in a choir for Death sleeps troubled the lively nightmares are so disturbing

erratic thoughts run wild my brain pulsating with unruly life death - so inviting an idyllic image anchored in my mind of secret glances & romantic dances he awaits me patiently till last breath ~ soon this life, this world I won't miss carve my name into stone I am already gone I am already his  

where wind blows away tears and rain pours away pain let me stay a while until the suns comes out again to dry and warm my heart

He followed the lights deeper into the swamp. Within the mist; lamenting.

if the world is a flower let me be a bee come fly with me come fly with me you mind will give the power to change who you can be come be a bee together our wings will set us free

schoonmaken is lijden met een hele lange ij ik wil kabouters

she stands in the clearing skyclad but veiled by serenity arms open embracing the night to come the return of the moon

splash around in ketchup fountains dive and swim in milkshake lakes hide and seek in popcorn fields find relief in chocolate cakes

frail flowers bend their heads raging winds torment the land spring storm  

this time I will follow the narrow road for once the uneven stones painful beneath my barren feet I will take no directions from false friends it is my own path I need to follow even though I know I will get hurt I'll wear my scars with pride they are mine alone

Loneliness is not a state of being. It is a burden of time.

it leaves me no choice but to seek shelter your voice ~ like thunder without rain and as I watch the words fall like dry torrents, I silently cry in pain once you spoke to me like the soft breeze of spring now you only fling phrases of disgust at my feet

if you can't find the words stop searching someday they will come to you without hesitation

the fire's gone our dances slow with rigid limbs we stumble -have become bruised one last waltz my love then lights out let us go

tired voices utter worn out words the vigor of youth left far behind our conversations turned into monologues a long time ago

I've endlessly searched for dreams. Night after night. Sleepless between these crumbling walls. I've hunted the moon with my eyes. Watching it wane as if taunting our memory. In the afterglow of our love I have become lost. Now as the moon is new, I know I have failed.

a tender caress sometimes I can almost sense invisible ~ you

het was niet zomaar een zucht de diepte in de lucht achter de bergen blauw het weidse leven hierboven alsof de Goden er geboren zijn hoe anders dan daar beneden ik zou zomaar kunnen springen om te voelen hoe het vallen bevrijdt maar ik kan niet vliegen en ben geen God dus niet onsterfelijk laat ik daarom enkel zuchten de diepte in en dankbaar zijn

up and above me see-through dreams float languidly never to be reached

Uit het archief: een post van 26-01-2017. Ondanks dat het geen poëzie is wil ik het toch echt opnieuw delen.  Net naar de registratie van het Depressie Gala gekeken. Huilen hoor. Zoveel mensen die moedig vertellen dat ze een depressie hebben gehad, nog hebben, of zeker weer zullen krijgen. Met vrolijke noten erbij in de vorm van muziek en dans. Zo 'grappig' eigenlijk. Dat er humor voor nodig is om iets uit de taboesfeer te halen. Maar het is eigenlijk nog moeilijker. Want als je het dan 'vrolijk' out into the open hebt gegooid, dan ligt het daar. Patsboem . En in het begin is dat heel zichtbaar als een kleurrijke krijttekening op de stoep, maar na een tijdje slijt het, beetje bij beetje. In plaats van dat de mensen nog naar de stoep kijken, lopen ze er ongemerkt overheen. De kleuren vervagen. Het wordt weer gewoon een stoep.  Wat dan... Zeg je 'Ik ben nog steeds depressief,' of laat je het maar zo, want het is al lang geleden... Stiekem voel je je weer...

you my masterpiece marvelous wonder made with all my love ~child

my only true need this passionate night just let me love darkness before it gets light

if dreams could be real you'd live we'd walk in the park, smiling but spring's here again and you are not

Supermassive Black Hole - Muse 🎶 Perfect song for going crazy for a just few minutes. Let the energy flow. The instrumentals in the song are just fantastic. Yeah baby, yeah! Lyrics: Ooh baby, don't you know I suffer Ooh baby, can't you hear me moan? You caught me under false pretenses How long before you let me go Ooh, you set my soul alight Ooh, you set my soul alight Glaciers melting in the dead of night And the superstar's sucked into the supermassive (Ooh, you set my soul alight) Glaciers melting in the dead of night And the superstar's sucked into the... (Ooh, you set my soul...) Into the supermassive I thought I was a fool for no one Ooh baby, I'm a fool for you You're the queen of the superficial How long before you tell the truth Ooh, you set my soul alight Ooh, you set my soul alight Glaciers melting in the dead of night And the superstar's sucked into the supermassive (Ooh, you set my ...

a strange kind of world another dimension ~ light let your vibe connect

large cracks in the soil a tiny paw-print preserved animal long gone

on this day I pray not to find truth nor falsehood let me stay ignorant of the blood and shame for it's all the same it's all the same let me dream awake of flowers and fairies let me play the fool who knows nothing of life as it is reality is just another state of being I am not nor ever will I be ~mature burdened with dark thoughts and painful shame I am a child of the trees of the butterflies and bees and I wander in wonder of all that beauty so few people truly notice, or so it seems I might be strange and at fault but just let me be maybe I was never meant to live this long and become deadened like thee

m ijn wereld is niet ik kan alleen fictief zijn een geschreven leven  

a soft voice whispers in darkness dreams are born - sleep with me baby be mine be reborn

during the day she simply waits at the water's edge watches how the waves role in and out sees how a seagull rushes by in haste she wastes no time by standing there she can't be traced she does not doubt she is as feeling as the air

the sweet scent of spring flowers little feet and little hands trample and grab life cut short

Een klein puntje. Miniem. Mini. Niet zo mini als ieniemiene maar wel heel erg mini. Je zou het zomaar over het hoofd kunnen zien, dat puntje. Maar als je weet dat er een puntje moet zijn, dan ga je er natuurlijk wel naar op zoek. Tenminste, ik ga daar dan wel naar op zoek. Het is net zo als met de roze olifantjes. Je kent ze wel, toch? Die schattige, roze olifantjes waar je niet aan mag denken? Nou, zo is het net met dit puntje maar dan andersom. Als je verteld wordt dat het er is, dan is het eigenlijk schier onmogelijk om niet met je ogen op zoek te gaan naar dat minieme puntje. Dus ga je turen. Je knippert eens met je ogen. Nog eens turen. Waar is dat verrekte puntje nou. Even in je ogen wrijven. Geen puntje. Je zou er gewoon een punthoofd van krijgen! Dan maar even nonchalant rondkoekeloeren. Nog geen puntje. Het moet er zijn want dat hebben ze gezegd. Of zouden ze je voor het lapje houden? Dat zou een teer punt zijn als je daar ingetrapt bent.  Dan maar net doen also...

in these strange surroundings silent be the trees the ground the mosses beneath thy feet ~red how this beauty can be deceiving a deadly threat so near ~a mere breath away you should not stay child ~do not linger here you will not survive ~you will die instead

Being gentle - sometimes a tough job.

nog steeds verlang ik te weten ondanks het voortschrijdend vergeten hoe klonk je stem en hoe rook je haar hoe voelden jouw handen aan buiten veilig en vertrouwd ik ben lang zo koud geweest, zo alleen nu zijn er andere handen die een huis voor me zijn warme handen die ik blindelings vertrouw maar toch ze zijn anders ze zijn niet van jou

gazing at the midnight sky you and I ~the way we talk drawing our own constellations

Chris Juni 1999 - December 2018 mijn meisje, mijn lieve meisje ik ben gebroken, maar voor jou ook blij jij jaagt nu op spookmuisjes en vangt vast spookvogeltjes mijn meisje, mijn lieve meisje in de poezenhemel woon je nu voor altijd jong voor altijd vrij maar ach mijn meisje, mijn lieve meisje ik mis je ik mis je je was bijna je hele leven een heel groot deel van dat van mij

I'm breaking                         into a thousand little pieces               crying, already dying tomorrow tomorrow the first day of my sorrow  

falling from the sky a star kisses the ocean smoke on the water

Ik hoef niet te weten wie je bent hoe je heet wat je doet Ik hoef niet te horen hoe je schreeuwt wat je zegt wie je roept Ik hoef niet te zien hoe je struikelt wat je laat waar je zoekt Ik wil enkel voelen hoe je ademt wie je liefhebt en wat jij voelt