Skip to main content

Kennismaking



Ik hoef niet te weten
wie je bent
hoe je heet

wat je doet


Ik hoef niet te horen
hoe je schreeuwt

wat je zegt

wie je roept


Ik hoef niet te zien
hoe je struikelt

wat je laat

waar je zoekt


Ik wil enkel voelen
hoe je ademt

wie je liefhebt

en wat jij voelt








Comments

A van de Aa said…
Mijn mondhoeken gekruld.
Anna said…
Mooi in al zijn eenvoud!

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.