Mey's Mind

pink, scented snowflakes cherry blossoms falling down winter retreating

old man sits - watching to feed the birds of wisdom one needs eyes, not words

“Reality is that which, when you stop believing in it, doesn't go away.” ― Philip K. Dick, I Hope I Shall Arrive Soon 

like a wild dog picking up the scent of its prey he stood in the dark waiting desire growing knowing, soon she'd be his to play with

zo is de tijd verstreken ongemerkt met enkel een vage herinnering aan wat is geweest bijna niet tastbaar als kreukels in het laken achtergebleven na nachten woelen nu het bed leeg ik kijk en zie niet meer waar ik heb gelegen het heeft geen zin te verwensen ik kan niet anders zijn dan wie ik ben onvolmaakt soms een vreemde voor mezelf, voor anderen kwetsend en gekwetst geluidloos schreeuwend en hardop zwijgend wanneer de inkt weer vloeit voel ik en vervaag schrijven is waanzin zeggen ze wel eens ik ben dus niet gek ik ben een schrijver die van tijd tot tijd niet schrijft

when I am gone saved from feckless future dreams freed from moving alone all these years within these rooms in this house filled with hatred fearing you punishing me with your pulsating anger you'll miss me - your broken toy no longer able to play your slow and cruel game enjoying my screams watching me burn, bleed & cry I take it back my stolen destiny is mine to destroy this blade I now hold a serrated savior warm blood meets cold hate willingly, I seal my fate

feed me imaginative poetry like strawberries make love to my wanting mind caress my soul arouse my heart

dreams, daunting murky like disturbed water the haunted know our names they come whispering dwell tell us stories I lie awake and wait

silvery light seeps through my curtains I sit and await my demons with boiling blood and fire in my bones Angels avert their eyes and fold their wings they still pray for my soul I shall battle 'till last breath I do not fear Death; I shall greet him hello, my oldest friend  

precious and priceless love accidentally found an unsought treasure

I silently kiss the first light of the last day wishing my heart were stronger willing it to beat longer, faster, far more fierce yearning to feel the fury of wildfire from within to burn away sin and sanity failing      falling           fading so fast

little drops of daylight blur with the dark           grey              finds its way into her mind veiled unraveling threads of midnight blue         the hue of calm and serenity protest, pray time slips through her fingers like water with open hands she awaits the dawn of a new day

deep beneath the ruins of mankind's seemingly splendor lie the bones of memory from a time before the beginning our of time older than silence the sound of Angels' thoughts wishes, hopes planted with seeds of promise we grew we missed the mark we thrived, cradling the dark

het is stil, stemmen zwijgen in alle toonaarden en ik verlang terug naar het gefluister alsof het duister binnenin mij zich eenzaam voelt praat weer met me, vertel me je geheimen onuitgesproken woorden uitgerekt tot lange zinnen zonder enig verband of betekenis het mysterie van het bestaan opgetekend, maar onbegrepen ik tast om me heen, onzeker scherpe lijnen in rood verschijnen en noemen me bij mijn naam hier ben je, gelukkig ik heb je gemist  

somehow you decided history was old news but our future remained as uncertain as before

kiss me, my lover, my king, my one and only everything see us dancing in the dark, luminous and alive let us mix our twisted thoughts together we are not mad we are music; a symphony of insanity intricate and beautiful they just don't understand us we are artists we are art