Skip to main content

Warme handen


nog steeds verlang ik te weten
ondanks het voortschrijdend vergeten

hoe klonk je stem en hoe rook je haar
hoe voelden jouw handen aan
buiten veilig en vertrouwd


ik ben lang zo koud geweest, zo alleen


nu zijn er andere handen die een huis voor me zijn
warme handen die ik blindelings vertrouw


maar toch ze zijn anders
ze zijn niet van jou



Comments

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.