Skip to main content

Machteloos

het donker roept ~ maar laat het
zwijg
een antwoord is er niet
enkel een leegte gevuld met kille leegte

machteloos staan wij
sta jij

~getekend

draai je hoofd weg
je hoeft niet te zien wat je al weet en voelt
je kunt niet anders doen ~ dan enkel zijn
en wachten

wachten tot het donker zwijgt
tot de leegte verdwijnt

wachten
tot de warmte je fluistert
dat je weer thuis bent
en veilig

wachten
en hopen
dat het licht snel weer luider zal zijn
dan het donker nu is




Comments

A van de Aa said…
Soms wil dat het licht niet meer aangaat ......

Top stuk.

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.