Skip to main content

Loslaten


het laten, laat het niet laten, niet meer
deze eindeloze lege dagen - verkild, verstorven
gevuld met wat niet meer is
dit lichaam opgegeven
de strijd - eindeloos - gestreden
het heden, ons verleden aangedaan
het is
laat het niet bestaan, niet meer

laat het niet meer bestaan, laat het zijn
een einde aan de eindeloze pijn - ondraaglijk
ik heb gebeden, gehoopt,
gevochten,
maar de kracht verloren
de wil, onmerkbaar weggeslopen
als een schaduw in de nacht - zo donker
laat het los liefste, laat het zijn


laat het zijn, laat me gaan - vrij
niet langer de adem gesteund
gestopt het pompen; verstild mijn hart
het vervult me met smart
je pijn, verdriet en je tranen om de toekomst
het niet meer bestaan van ons samen
maar hoor me, ik fluister, ik smeek, ik vraag je
laat me gaan liefste, laat me vrij
 

 

Comments

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.