nu ik wandel door de straten
van mijn nieuwe thuis
voel ik mij verlaten
en alleen
het onbekende omhult mij
ontneemt me de vrijheid
te zijn
wie ik bang ben te blijven
ik mis
de veiligheid van het vertrouwde
het oude waar ik was
daar waar ik vaak verdween
en vluchtte in schijnveiligheid
van hetgeen
waar ik eigenlijk
niet wilde verblijven
mijn hoofd en mijn hart
gespleten
beschadigd
opengereten
heimwee
naar wat niet meer kan zijn
maar wat ook nooit
was gebleven
Comments
Het hart is nog afscheid aan het nemen.