Skip to main content

A little death

 

gazing up to the stars in the infinite sky the world suddenly seems so small
my thoughts irrelevant
my body frail

as I watch the constellations slowly move above me
I know that I am less than I was before
I've aged
each second that passes, I wither away and die
a little death each day

my time on earth is not given
there is no such thing as fate, just eventual fatality
it is why I lie here, gazing up to the stars
knowing even those stars will die in time

maybe it doesn't matter
maybe there is no before nor an after
only a now
each second presents us with a choice
and I choose to die


Comments

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.