Skip to main content

Forgive me



forgive me my fateful delusions
my heart and mind weary - hopelessly lost
I made this glass house my home

forgive me my visibility
my soul consumed by fear - feeble
I tried to take cover but failed

forgive me my whispered words
my voice without courage - wavering
I started thinking aloud
a distant sound in a crowd

forgive me making peace with death
my body and mind far too tired and torn
for muted anger no more room

forgive me my cowardliness
my mind not kind nor brave
for I alone dug my grave
- willingly






Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same
Post a Comment
Read more

    green leaves change colour
Post a Comment
Read more

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.  
Post a Comment
Read more