Skip to main content

Wat was

En ik dacht dat de wolken van glas waren
Net als jouw gedachten
Breekbaar
Maar de regen die viel was zwart
Vergeet het
Ik ben niet echt en mijn herinneringen zijn traag
Veeg me uit als een krijtbord
Wat ik denk doet er niet langer toe
Geweest is wat was
Toen ik nog geloofde in wolken van glas



Labels:

Comments

A van de Aa said…
Het zou mooi zijn als je zaken kon uitvegen....
16 February 2017 at 12:09
Post a Comment

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same
Post a Comment
Read more

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.  
Post a Comment
Read more

    green leaves change colour
Post a Comment
Read more