Skip to main content

De geesten om ons heen


nu de nachten weer lang zijn en de dagen kort en grijs
de dromen angstig in onrustige slaap

weet ik, het zijn geen spoken die ik zie
ze zijn net zo echt als jij en ik
ze dralen en dwalen

naast al daar
nog steeds een beetje hie
-tussenland

houd mijn hand vast want ik ben bang
laat mij niet dolen - helemaal alleen
verdwaald
tussen de geesten om ons heen


Comments

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.