Skip to main content

A little weird, but beautiful: I'm not ready to go yet

I'm not ready to go yet - Winchester 🎢

This is a weird song and I love it. The first time I heard the beginning of this song, it reminded me somewhat of the music that set the whole atmosphere for the cult series Twin Peaks: a lamenting high voice and strange music. But soon after, it changed to a more modern weirdness. I can't describe it more articulate than this: beautiful weirdness. Like you do not need to consume the mushrooms to space out. Just listening to the song is quite enough. Enjoy your trip!


Lyrics:

No more fear, it’s all said and done

Just watch as they fall, watch what we’ve begun


In the night, they watch as you sleep—

You opened the door, and they want you to keep


One small tear, watch as it falls.

Hung glass in the air, you care nothing at all


No more words, there’s nothing to prove.

Oh how could I choose? Oh what could I do?

What could I do…..

Comments

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same

    green leaves change colour

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.