Lang geleden dat we ons zo konden vermaken,.... Wat een beetje zand toen kon doen.... Nu hebben we onze luchtkastelen..... En nog steeds geen knikkers....
Ja hè! Maar bij de Ikea mag ik nooit. Dat is gemeen. :-(
Popular posts from this blog
whispered to the stars ✨ countless names, -yet all the same the ones we loved the ones we lost once upon a time remembered, but forgotten they'll remain always always the same
Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten. Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.
Comments
Wat een beetje zand toen kon doen....
Nu hebben we onze luchtkastelen.....
En nog steeds geen knikkers....
Ik ga nog steeds van een glijbaan als ik er eentje zie die groot genoeg is. ;-)
Ik wil nog ooit een keer de ballenbak in ... ;-)