De zon voelt heerlijk warm aan op mijn bleke huid. Goed ingesmeerd met factor 50 en met een grote witte zonnehoed half over mijn gezicht en rode krullen, lig ik bijna volledig ontspannen op het strand samen met mijn beste vriendin Kirsten.
Deze week vakantie is precies wat ik nodig heb volgens haar. Na het stuklopen van mijn relatie, alweer twee jaar geleden, had ik me volledig om mijn werk gestort. Ik liep de laatste maanden op mijn tandvlees en stond op het punt in te storten. Zonder mijn medeweten had ze deze trip naar Biarritz geboekt en verlof voor mij geregeld op mijn werk. Toen ze me vier dagen geleden vertelde dat we op vakantie zouden gaan, schoot ik in de stress. Alle mitsen en maren die ik uitsprak werden direct van tafel geveegd. Kirsten was resoluut, ik moest naast ontstressen, nodig ontTessen.
Niet lang geleden had Kirsten nog gegrapt dat ik eens een goede beurt moest krijgen om me weer helemaal op de rails te krijgen.
“Aan mijn lijf geen polonaise, de …
Comments
reden voor verstandsverbijstering
hartkloppingen daar gelaten.