Skip to main content

Ik zie in


ik zie in dat er een licht opgaat met het vertrekken van de doden
de hemel verkleurt langzamerhand
in buitennissige tinten
bang zijn voor het onvaste heeft jou verwond
verkleind en gewijzigd raak jij mij aan
en verwacht niet zoals toen
en ik zie in dat er een licht opgaat met het vertrekken van de doden

Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

  whispered to the stars   ✨ countless names, -yet all the same   the ones we loved the ones we lost once upon a time   remembered, but forgotten they'll remain always     always the same
Post a Comment
Read more

    green leaves change colour
Post a Comment
Read more

Stenenkring

Stenenkring Lopend door het landschap van vroeger - over uitgesleten paden - vergeet ik heel even wat nu is, wat mogelijk komt of nooit zal komen. De wachters, ze wachten. Zwijgend aanschouwen ze de jaren, de eeuwen die voorbij gaan. Ze staan, getekend door de tijd. Nietig, in de wetenschap dat ik verdwijn en geen spoor zal achterlaten van mijn zijn, betast ik hen en verwonder me. Wij tellen, maar vertellen niet meer. Berekeningen gemaakt door machines, nauwkeurig vastgelegd; te vroeg, te laat tot op de seconden. We zien met ons verstand. We bouwen, breken af en vergeten.   Zij staan nog steeds geschakeld, in een kring van verloren betekenis. Ik luister, ik streel ze, ik heb ze lief.  
Post a Comment
Read more