jij,
herinner je mij nog
een kleine grijze vlek
in jouw oogverblindend licht
ik jou wel - donker en grauw
achteraf gezien
pijnlijk kil in jouw straten
de stad veel te groot
en ik, klein en kind nog
te eenzaam
hier stond het huis waar ik groeide
niet tot bloei kwam, maar verdorde
je bodem te arm
ik kon er niet aarden, voelde me ontheemd
was te jong al vervreemd
van mijn geboortegrond
zo zwierf ik in mijn jeugd
mentaal door jouw bewoonde leegte
ongezien en vergeten
verblind
een naamloos gezicht
ik was
maar zal nooit voor jou heten
een dochter
jouw kind
Comments