Het lange luisteren - Gerrit Wassing

Titel: Het lange luisteren - Haiku

Auteur: Gerrit Wassing

ISBN: 9069754223

Na het onweer

vliegen de vogels weg.

Midden in de zomer

strijkt de stilte neer.

De dingen veranderen,

als er erg veel van is.

Een zandkorrel

wordt het strand.

Liggen wordt

languit liggen

en luisteren wordt -

in heel veel zomer -

het lange luisteren.

Het lange luisteren is een klein bundeltje haiku's van de hand van Gerrit Wassing. Ik heb het met plezier gelezen en zal hier de voor mij drie mooiste haiku's noemen.

De morgestilte -
tussen de zomerbomen
waadt zij door de schaduw

In haar gelaat

nog het licht van daarginds -

het Wad als zij ontwaakt

Hij loopt met mij mee

door de morgen - vandaag

is Boedha een hond

Gerrit Wassing heeft meerdere haiku-bundels uitgegeven: Een handvol leegte (1995), Een huiddunne Damp (1996), Rafelend water (1998) en Rook van licht (2000).

Reacties

Populaire posts van deze blog

~

If dreams could be real
You'd live
We'd walk in the park, smiling
But spring's here again
And you're not

Meer lezen

How far would you go

how far would you walk with me my friend
all the way through the swamp of sadness
where despair seeps into your veins
leaving your limbs as heavy as stone
how far would you walk with me my friend
how far would you walk with me my friend
all the way over the mountains of dread
where the fear claws at your feet
and the paths are as treacherous as thieves
how far would you walk with me my friend
how far would you walk with me my friend
all the way through the valley of pain
where the roads are as sharp as razors
and the rivers run with blood
how far would you walk with me my friend
how far would you walk with me my friend
All the way to the ends of the earth
where the emptiness is as vast
as the hole in my heart
how far would you walk with me my friend
how far would you go

Meer lezen

Een kaarsje branden

Ik brand vaak nog wel eens een kaarsje in een kerk als ik in het buitenland ben. Niet omdat ik gelovig ben, maar omdat het zo'n mooi symbolisch gebaar is: een herdenkingslichtje. De warmte van het terugdenken aan iemand die je dierbaar is en wie je bent kwijtgeraakt, het licht van de liefde die je samen hebt gedeeld, de geborgenheid, de kwetsbaarheid, maar ook de vergankelijkheid. Een kaarsje blijft ook niet eeuwig branden. Zelfs herinneringen vervagen met de tijd. Specifieke dingen: een geur, de kleur van een stem, dagelijkse dingen die we in het leven allemaal voor lief nemen... Wat wel blijft is de liefde en de pijn van het gemis. Het hart onthoudt zoveel meer dan het hoofd.

Met mijn hoofd stuur ik steeds weer mijn hand aan een kaarsje aan te steken voor mijn moeder Tine († 5 februari 1992), mijn opa Piet Greep († 3 november 1994) en oma Jo Greep († 2 februari 1995). Het kaarsje brandt ook voor andere dierbaren die helaas niet meer bij me zijn, maar zeker ook brandt het voor d…

Meer lezen

Mey's Mind

Zoeken in deze blog